'' ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΚΡΑ ΟΝΕΙΡΑ .....''

Εντελώς διαφορετική από τα συνηθισμένα ήταν η τελετή αναγόρευσης του Κώστα Γαβρά σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Κινηματογράφου της σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης μετέτρεψε την τυπική τελετή αναγόρευσης, η οποία κράτησε περίπου τρεις ώρες, σε συζήτηση, στην οποία δέχθηκε ερωτήσεις από τους νέους του ακροατηρίου, τονίζοντας πως «η καινούρια ανθρωπότητα γεννιέται μετά από μεγάλες κρίσεις».
«Αντισταθείτε, αντισταθείτε σ' αυτόν που σας λέει να κάνετε μικρά όνειρα, αντισταθείτε στα όνειρα των γονιών σας για μια θεσούλα, αντισταθείτε στη μιζέρια της καθημερινότητας, αντισταθείτε σ΄ ό,τι πλήττει την αισθητική σας, μην υποκλινόσαστε σ' ό,τι δεν σας αρέσει, αντισταθείτε -όχι απαραίτητα στην πολιτική, αλλά στην καθημερινότητα- αυτή είναι περισσότερο πολιτική-, αντισταθείτε στους καθηγητές σας, αντισταθείτε και δράστε...» σημείωσε από το βήμα ο κ. Γαβράς.
Παράλληλα, ζήτησε από τους νέους να αρνηθούν τον εύκολο πλουτισμό, τους ζήτησε να πιστέψουν την ουτοπία, «κι εγώ άρχισα με μικρά όνειρα αλλά με ξεπέρασαν» είπε και επέμεινε πως «η δουλειά κι όχι η δουλεία είναι το 100% του μυστικού για την επιτυχία. Το 10% ίσως είναι το ταλέντο».

ΠΗΓΗ: in.gr

Περισσοτερα...

Πως υπολογιζεται η ηλικια του συμπαντος

ταν οι επιστήμονες μιλάνε για την ηλικία του σύμπαντος εννοούν τον χρόνο που κύλησε από την στιγμή της δημιουργίας – την μεγάλη έκρηξη – μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τη θεωρία της μεγάλης έκρηξης το σύμπαν διαστέλλεται. Η διαστολή περιγράφεται από το  νόμο του Hubble: Αν ένας γαλαξίας απέχει από τον δικό μας απόσταση d, τότε απομακρύνεται με ταχύτητα v, η οποία υπολογίζεται από την εξίσωση:

v = H d

O νόμος ισχύει για οποιοδήποτε τυχαίο ζεύγος γαλαξιών του σύμπαντος.  Το μέγεθος Η που εμφανίζεται στην εξίσωση είναι μια σταθερά – η σταθερά Hubble – και οι επιστήμονες υπολογίζουν την τιμή της σε 70,6 km / s Mpc. Μpc είναι το μεγα-παρσέκ, μονάδα μήκους των αστρονόμων για την μέτρηση μεγάλων αποστάσεων στο σύμπαν (1parsec=3,058 10^16 m).
Σύμφωνα με τη θεωρία της μεγάλης έκρηξης κάποτε – πριν από χρόνο t – την στιγμή που δημιουργήθηκε το σύμπαν δυο γαλαξίες που σήμερα απέχουν απόσταση d, είχαν μηδενική απόσταση. Συνεπώς ο χρόνος που πέρασε από την στιγμή της μεγάλης έκρηξης μέχρι σήμερα υπολογίζεται από την εξίσωση της ταχύτητας

v = d / t ή t = d / v

Aντικαθιστώντας την ταχύτητα από τον νόμο του Hubble προκύπτει ότι η ηλικία του σύμπαντος ισούται με

t =1 / H

αρκεί δηλαδή να διαιρέσουμε τη μονάδα με την σταθερά  του Hubble!
Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Παρότι ο υπολογισμός αυτός είναι προσεγγιστικός (για παράδειγμα, θεωρεί κανείς ότι η ταχύτητα απομάκρυνσης των γαλαξιών είναι η ίδια από την στιγμή της μεγάλης έκρηξης μέχρι σήμερα), είναι πάρα πολύ κοντά στην πραγματική τιμή. Πράγματι, ένας πιο λεπτομερής υπολογισμός δίνει την τιμή 13,7 (συν πλην 0,13) δισεκατομμύρια χρόνια.

ΠΗΓΗ:  http://physicsgg.me

Περισσοτερα...

KANE AYTO ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ........

“Αν κάνεις αυτό που αγαπάς μια ώρα σου φαίνεται σαν πέντε λεπτά , αν κάνεις κάτι που δεν ταιριάζει στο πνεύμα σου τα πέντε λεπτά τα νιώθεις σαν μια ώρα” Ken Robinson.

Περισσοτερα...

Λ-sat : μικροδορυφορος της NASA με ελληνικη σφραγιδα

«Greek minds at work». Δεν πρόκειται για χολιγουντιανή ταινία, αλλά για μια πολλά υποσχόμενη ομάδα που εργάζεται σε αμερικανικό έδαφος υπό ελληνική «σημαία». Δέκα Έλληνες επιστήμονες έως 25 χρόνων, με εξειδίκευση σε ρομποτική, ηλεκτρονικά, software και επικοινωνία, συνέστησαν τη διεπιστημονική ομάδα που ετοιμάζει την κατασκευή και εκτόξευση του πρώτου ελληνικού δορυφόρου. «Θέλω να δώσω κίνητρο στα νέα παιδιά στην Ελλάδα να συνεχίσουν να ονειρεύονται», δηλώνει o εμπνευστής και επικεφαλής του εγχειρήματος, καθηγητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής στο ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Σαν Χοσέ στη Silicon Valley της Καλιφόρνιας, Περικλής Παπαδόπουλος.

Ο μικροδορυφόρος, ονόματι Λ-sat, από το ελληνικό γράμμα Λ που συναντάται στη λέξη Ελλάς, Ηλιος, Λίθος (δηλαδή «Γη του φωτός»), θα έχει δύο στόχους κατά την παραμονή του στο Διάστημα για περίπου 300 μέρες το 2014. Αρχικά, θα εντοπίζει σε πραγματικό χρόνο τις γεωγραφικές συντεταγμένες των ελληνικών εμπορικών πλοίων, προσφέροντάς τους σχετική πληροφόρηση για το ενδεχόμενο πειρατείας, ενώ θα προσφέρει τη δυνάτοτητα άμεσης επικοινωνίας με τον καπετάνιο. Ο δεύτερος σκοπός του δορυφόρου είναι ακαδημαϊκός και θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κολούμπια: θα ελεγχθεί η αντίδραση του υλικού grapheme, από το οποίο αποτελούνται το τρανζίστορ του μέλλοντος, στην (ηλιακή) ακτινοβολία του Διαστήματος.

Οι νεαροί Ελληνες μετακόμισαν πριν από τρεις μήνες στις ΗΠΑ και έκτοτε εργάζονται νυχθημερόν. «Αλλοι με προσέγγισαν από μόνοι τους και άλλους τους επέλεξα εγώ», διηγείται ο δρ Παπαδόπουλος. «Συνομιλήσαμε αρχικά μέσω skype και με κέρδισαν τόσο με τις γνώσεις τους όσο και με το ήθος τους». Μολονότι ο κλάδος «ανδροκρατείται», στην ομάδα υπάρχουν και δύο κοπέλες, ενώ αναμένονται άλλα δύο άτομα από Ελλάδα. «Αυτή τη στιγμή βρίσκεται εν εξελίξει η διαδικασία έκδοσης της σχετικής άδειας για να μπορούν να εργάζονται μέσα στις εγκαταστάσεις της NASA».\

ΠΗΓΗ: http://physicsgg.me

Περισσοτερα...

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΥΣΙΚΗΣ 2013

Περισσοτερα...

βιντεο πειραμα ''Οξυγονο και Καυση''

 
Στο πείραμα που ακολουθεί θα ανακαλύψετε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας καύσης.

Περισσοτερα...

Το Σχολειο Αλληλεγγυης Κερατσινιου ξεκιναει!

Ξεκινάει μια σημαντική πρωτοβουλία στο Κερατσίνι. Εθελοντές καθηγητές και φοιτητές θα ξεκινήσουν τη λειτουργία ενός διαφορετικού σχολείου, του "Σχολείου Αλληλεγγύης". Είναι μια προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης, ώστε να μη μείνει κανένας μαθητής χωρίς πρόσβαση στην εκπαίδευση και τη μόρφωση.
Το σχολείο απευθύνεται στους μαθητές Λυκείου και Γυμνασίου.

Περισσοτερα...

ΠΡΩΤΟΤΥΠO BINTEO ''BIG BANG'' ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΗ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΠΑΓΚΑΚΗΣ

Περισσοτερα...

Neil Ibata: ο νεοτερος αστροφυσικος

Μαθητής λυκείου από το Στρασβούργο, 15 ετών, συνυπέγραψε επιστημονική μελέτη αστροφυσικής, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «Nature»

Σε ηλικία 15 ετών κατάφερε ό,τι προσπαθούν άλλοι επιστήμονες σε όλη τους τη ζωή. Να δουν κάποια εργασία τους και μαζί το όνομά τους να φιλοξενείται στην περίφημη επιθεώρηση «Νature» και μάλιστα στο εξώφυλλο!

για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ
 

Περισσοτερα...

Καποιο λαθος εγινε... Κυριε

Τελευταίος πόντος με άσσο απο το χέρι του Νίκου Σαμαρά στη μεγάλη νίκη της Ελλάδας εναντίον της Ρωσίας (3-2) στο COSMOVOLLEY στο ΣΕΦ την 1 Οκτωβρίου 1994

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Περισσοτερα...

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΟ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΒΒC

Περισσοτερα...

Ειναι ωρα για Δουλεια!

Αφιερωμένο στους Έλληνες όπου γης.
Μπορεί να το ‘χεις ξανακούσει | Μπορεί και να ‘ναι πια παλιό | Μα εγώ το νέο μου τραγούδι | Θα πω κι ας είναι περιττό |
Γιατί ‘ναι ώρα για δουλειά | Κι είναι η δουλειά μας | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Ειν’ η δουλειά μας | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά |
Σ’ αυτό το ζόρικο αιώνα | Σ’ αυτή τη ζόρικη στροφή | Μέσα στο πιο βαρύ χειμώνα | Έλα μαζί μου στη γιορτή |
Γιατί ‘ναι ώρα για δουλειά | Κι είναι η δουλειά μας | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Ειν’ η δουλειά μας | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά |
Με μια μεγάλη καταιγίδα | Με μια μεγάλη πυρκαγιά | Ας γκρεμιστεί αυτή η πατρίδα | Για να τη χτίσουμε ξανά |
Γιατί ‘ναι ώρα για δουλειά | Κι είναι η δουλειά μας | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Είν’ η πιο δύσκολη δουλειά | Ειν’ η δουλειά μας | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά | Ειν’ η δουλειά μας η χαρά

Περισσοτερα...

Αγαπα τη Ζωη, Στυψε το Λιγο και Βγαλε το Πολυ!

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Μούτρα… Ν’ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα.
…Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.

Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό,
να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές…
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ’ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου,
την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.
Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά. Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
πάντα, πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

(“Παράπονο” Οδυσσέας Ελύτης)

ΠΗΓΗ:  http://istologio.org/

Περισσοτερα...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας,τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ):D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

 ΠΗΓΗ: gr.news.yahoo.com

Περισσοτερα...