Τετάρτη 30 Μαΐου 2012
Μαθημα αφοσιωσης
Βράδυ Κυριακής και όπως πάντα κάνω ζάπινγκ ψάχνοντας για μια καλή ξένη ταινία.
Έπειτα από αρκετό ψάξιμο αποφασίζω να δω αυτή την ταινία με το σκύλο που είδα στο πρόγραμμα (με κάποια επιφύλαξη ομολογώ ). Στο τέλος της ταινίας ήταν που συνειδητοποίησα ότι το μεγαλείο και η πολυπλοκότητα της φύσης ξεπερνά τον ανθρώπινο νου.
Η ταινία ήταν βασισμένη στην εξής ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία.
Το 1924 Hidesaburō Ueno καθηγητής του πανεπιστήμιου του Τόκιο βρήκε τον Χάτσικο ένα καφέ Ακίτα και το πήρε για κατοικίδιο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ιδιοκτήτη του ο Χάτσικο κάθε πρωί συνόδευε το αφεντικό του μέχρι το σταθμό Shibuya Station από όπου έπαιρνε καθημερινά το τρένο για να πάει στη δουλειά του και το απόγευμα περίμενε στον ίδιο σταθμό το ιδιοκτήτη του να γυρίσει. Το Μάιο όμως του 1925 ο καθηγητής Ueno μπήκε στο τρένο όπως πάντα αλλά όμως δεν ξαναγύρισε. Ο καθηγητής υπέφερε από μια ασθένια και είχε πεθάνει το ίδιο πρωινό ποτέ ξανά γυρίζοντας σπίτι. Κάθε μέρα για τα επόμενα 9 χρόνια ο Χάτσικο στεκόταν έξω από το σταθμό Shibuya περιμένοντας αφεντικό του να γυρίσει. Η συμπεριφορά αυτή του Χάτσικο τράβηξε την προσοχή των περαστικών οι οποίοι του έφερναν φαγητό και νερό καθημερινά επί 9 χρόνια.
Ο σκύλος τελικά απεβίωσε στις 8 Μάρτιου 1935 σε ένα δρόμο της Shibuya. Το Μάρτιο του 2011 οι επιστήμονες διέγνωσαν ότι υπέφερε από καρκίνο . Η αφοσίωση του Χάτσικο στο αφεντικό του ευαισθητοποίησε τους κατοίκους του Τόκιο οι οποίοι ως ένδειξη θαυμασμού έστησαν στη θέση που περίμενε ο Χάτσικο όλα αυτά τα χρόνια ένα άγαλμά του το οποίο ακόμα και τώρα επισκέπτονται. Ο τάφος του βρίσκεται στο Minatoku, του Tokyo ενώ στις 8 Απριλίου κάθε χρόνο οι κάτοικοι του Τόκιο οργανώνουν τελετές για να τιμήσουν την αφοσίωση και την μνήμη του.
Η ταινία έχει τίτλο Hachi: A Dog's Tale
Άννα Σωφρονά
