ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

από τους μαθητές του Γ1

Πρόσφατα, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο μάθημα της κοινωνιολογίας μια ταινία σχετικά με τους φορείς κοινωνικοποίησης.

Βρισκόμαστε λοιπόν στη Γαλλία του 1948, όπου ένας άνεργος δάσκαλος της μουσικής εγκαταλείποντας το όνειρό του γι΄ αυτή, πιάνει δουλειά, σ΄ ένα σωφρονιστικό ίδρυμα ως καθηγητής επόπτης. Στο «σχολείο» αυτό βρίσκονται «προβληματικά» παιδιά, παιδιά τα οποία δε μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι μιας υγιούς κοινωνίας αν δεν ….σωφρονιστούν. Εκτός όμως από τα παιδιά, προβληματικός είναι και ο διευθυντής του ιδρύματος, κ. Ρασέν του οποίου το μότο είναι  «δράση- αντίδραση» και που όλες οι μέθοδοί του κινούνται προς αυτόν τον άξονα. Όμως ο κ. Ματιέ έχει άλλες απόψεις οι οποίες τον αναγκάζουν να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας με τα ατίθασα παιδιά και να αναζητήσει εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας με τα ατίθασα παιδιά και να ξεκινήσει μια προσπάθεια αλλαγής στο αυστηρό προφίλ του ιδρύματος, διδάσκοντας στους μαθητές τη μουσική και τη μαγεία που μπορεί αυτή να φέρει στις ζωές τους. Από την αρχή κιόλας  της ταινίας, φαίνεται πως ο νεαρός Μοράνζ, το παιδί με το αγγελικό πρόσωπο και τη θεία φωνή, χρειάζεται περισσότερο από τον καθένα την υποστήριξη και την καθοδήγηση ενός διδασκάλου με ευαισθησία και ανθρωπιά και ανθρωπιά σαν τον κ. Ματιέ.

Το αποτέλεσμα της ταινίας θα λέγαμε πως είναι μεν συγκινητικό, αλλά ο σκηνοθέτης δεν επαναπαύεται μόνο σ΄ αυτό το συναίσθημα αλλά βάζει και αρκετές κωμικές «πινελιές» μέσα σ΄ αυτή. Η πανέμορφη μουσική σε συνδυασμό με το λιτό φωτισμό και την υπεροχή των φυσικών χρωμάτων ζωντανεύουν το περιβάλλον της ταινίας, κάνοντάς μας να ταξιδέψουμε κι εμείς σ΄ εκείνη την εποχή μέσα από τα μάτια αυτών των παιδιών. !!!!!     

 

Περισσοτερα...

Η Σμυρνη «της χαρας της ζωης και της καταστροφης» στο Μουσειο Μπενακη

Για πρώτη φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης από ιδιωτικές συλλογές όπως αυτή του Pierre De Gigord (Φωτογραφία: Μουσείο Μπενάκη )       

Η καταστροφή της Σμύρνης παρουσιάζεται μέσα από την προβολή ενός ντοκιμαντέρ και ομότιτλη φωτογραφική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη. Τα εγκαίνια της έκθεσης γίνονται την Τρίτη στις 20:00, στην αίθουσα Σπυρίδωνος και Ευρυδίκης Κωστοπούλου του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου.Κατά τη διάρκεια της έκθεσης με τίτλο «Σμύρνη: η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, 1900-1922» (25 Ιανουαρίου - 11 Μαρτίου 2012) το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια σειρά προβολών του ντοκιμαντέρ στο αμφιθέατρο του κτηρίου (Κουμπάρη 1).

 

 «Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου η Σμύρνη με στοίχειωνε. Υπήρχε παντού στη ζωή μας, στο διαμέρισμα της οδού Σόλωνος όπου μεγάλωνα. Υπήρχε στις κουβέντες μας, στα όνειρά μας και στους εφιάλτες μας. Η αποδοχή του διαφορετικού, οι καινούργιες ιδέες, η μουσική, τα γέλια αλλά και η νοσταλγία για το μαγικό τόπο που περιέγραφε ο πατέρας μου, υπήρχε με κάθε τρόπο στην καθημερινότητά μας. Καμιά άλλη πόλη στη γη δεν ήταν τόσο μοναδική» γράφει η σκηνοθέτις και επιμελήτρια Μαρία Ηλιού.

Η Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ, που είχαν παρουσιάσει το 2007 στο Μουσείο Μπενάκη Το Ταξίδι. Το Ελληνικό Όνειρο στην Αμερική (επιλογή του American Film Institute στη Washington DC ανάμεσα στις 20 καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες του 2008 και βραβείο καλύτερου ιστορικού ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ του Χιούστον), μετά από τέσσερα χρόνια συνεργασίας και έρευνας σε Ευρώπη και Αμερική, φέρνουν πίσω στο κοινό, εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία αλλά και μια νέα οπτική που συμπεριλαμβάνει όλες τις κοινότητες στη ζωή της Σμύρνης, καθώς και τα δραματικά γεγονότα του 1922.

Οι δύο δημιουργεί κρατούν αποστάσεις τόσο από μια υπέρμετρα εθνικιστική αφήγηση όσο και από νεότερες απόπειρες που αποσιωπούν τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής, παραμορφώνοντας την αλήθεια.

Ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή, οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που χάθηκε το 1922 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της ιστορίας.

Ιστορικοί από την Αμερική και την Ευρώπη μιλούν στο ντοκιμαντέρ, ενώ Σμυρνιοί, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες.

Μάλιστα, τρεις από αυτούς, ξετυλίγουν οικογενειακές μικροϊστορίες σε σχέση με τα γεγονότα, από την ελληνική, την αρμενική και την τουρκική πλευρά, από τα χρόνια του κοσμοπολιτισμού ως τα χρόνια της καταστροφής.

Το ντοκιμαντέρ και η ομώνυμη φωτογραφική έκθεση τεκμηριώνονται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης.

Για πρώτη φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες της Σμύρνης από ιδιωτικές συλλογές, όπως αυτή του Πιέρ Ντε Γκιγκόρντ και από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και του Χάρβαρντ, του Near East Relief, του Imperial War Museum, της Pathe, του Albert Kahn Fondation και άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Για την ηχητική επένδυση της ταινίας, η μοντέρ Αλίκη Παναγή χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο μουσικός Νίκος Πλατύραχος, βασίστηκε σε τραγούδια από τη Σμύρνη και επιτυχίες της εποχής για να συνθέσει την πρωτότυπη μουσική του.

Το ντοκιμαντέρ και η φωτογραφική έκθεση βασίζονται στην ιδέα ότι η Σμύρνη παρ' όλο που καταστράφηκε με τραγικό τρόπο κατά κάποιο τρόπο εξακολουθεί να υπάρχει ως ιδέα και τρόπος ζωής που έχει να κάνει με τον κοσμοπολιτισμό.

Το δεύτερο project των ίδιων συνεργατών με τίτλο «Από το διωγμό ως την Ανταλλαγή 1922-1923» θα παρουσιαστεί στο Μουσείο Μπενάκη από 28 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2012.
πηγή: http://news.in.gr

Περισσοτερα...

Καταιγιδες απο το Διαστημα

Περισσοτερα...