Η ιστορια του Spam

Ως Spam χαρακτηρίζονται να ανεπιθύμητα διαφημιστικά μηνύματα που αποστέλλονται μαζικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το πρώτο καταγεγραμμένο μήνυμα spam εστάλη στις 1 Μαΐου 1978 σε περίπου 400 παραλήπτες στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, εκ μέρους του κατασκευαστή ηλεκτρονικών υπολογιστών DEC, που πλέον έχει κλείσει.
Η λέξη spam δεν σημαίνει κάτι στα αγγλικά. Τα «ανεπίκλητα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου» πήραν το όνομά τους από την ομώνυμη κονσέρβα κρέατος της αμερικανικής εταιρείας τροφίμων Hormel.
Τα βαφτίσια του spam έγιναν σε ένα σκετς της βρετανικής τηλεοπτικής εκπομπής Το Ιπτάμενο Τσίρκο των Μόντι Πάιθον, στο οποίο μία ομάδα Βίκινγκς βρίσκεται σε ένα εστιατόριο που σερβίρει όλα τα πιάτα με spam και επαναλαμβάνει τραγουδιστά το όνομα της κονσέρβας. Αυτό είναι και το νόημα του όρου: κάτι που επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται και προκαλεί μεγάλη ενόχληση.
Αυτό που έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια είναι η μεθοδολογία του spam. Στις 12 Απριλίου 1994 ενεργοποιήθηκε το πρώτο πρόγραμμα μαζικής αποστολής ανεπιθύμητων e-mail. To χρησιμοποίησε ένας αμερικανός δικηγόρος ονόματι Λόρενς Κάντερ για να διαφημίσει τις υπηρεσίας του. Σήμερα, η μαζική αποστολή μηνυμάτων γίνεται αυτόματα μέσω των λεγόμενων botnets, δικτύων από μολυσμένους υπολογιστές ανυποψίαστων χρηστών. Υπολογίζεται ότι το 30% των υπολογιστών χωρίς επαρκή προστασία μέσω αντιικών προγραμμάτων έχει μολυνθεί από κακόβουλο λογισμικό που μετατρέπει το σύστημα σε αναμεταδότη διαφημιστικών μηνυμάτων.
Σύμφωνα με την εταιρεία υπολογιστικής ασφάλειας Sophos, το 12% των χρηστών του Διαδικτύου έχουν αγοράσει κάτι που τους προσέφεραν μέσω spam.


πηγή: http://www.sansimera.gr/

Περισσοτερα...

Τι εναι η «Στιγμη Μινσκυ» στην οικονομια;

Ένας σημαντικός αλλά άγνωστος Αμερικανός οικονομολόγος υποστήριζε ότι, σε περιόδους χρηματοοικονομικής ευφορίας, δημιουργείται ένα φαινόμενο τύφλωσης μπροστά στην καταστροφή.
Ήταν μία ηλιόλουστη ημέρα η 7η Σεπτεμβρίου 2006 στην Ουάσινγκτον. Και τον λαμπρό ήλιο της αμερικανικής πρωτεύουσας κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσε στο επίπεδο της οικονομίας να τον αμφισβητήσει ένας καθηγητής. Και όμως, αυτό συνέβη. Την ημέρα εκείνη ο Νουριέλ Ρουμπινί, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έβγαλε λόγο μπροστά σε ένα δύσπιστο ακροατήριο στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Στο λόγο αυτόν χτύπησε ένα δυνατό καμπανάκι, που σε πολλούς από τους ακροατές ήχησε παράλογο. Όπως προέβλεψε, η οικονομία της χώρας θα βίωνε σύντομα μία στεγαστική κατάρρευση, από εκείνες που μόνο μία φορά στη ζωή του βλέπει κανείς. Ένα τεραστίων διαστάσεων πετρελαϊκό σοκ, με κάθετη μείωση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης και αναπόφευκτα μια βαθιά οικονομική ύφεση.
Ένα τέτοιο πλήγμα θα ήταν ήδη αρκετά καταστροφικό. Ο Ρουμπινί, όμως, περιέγραψε ένα ακόμη πιο τρομακτικό σενάριο. Καθώς οι ιδιοκτήτες σπιτιών θα άφηναν απλήρωτες τις ενυπόθηκες οφειλές τους, το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα θα έπαυε να λειτουργεί στο σύνολό του, διότι θα άρχιζαν να καταρρέουν χρεόγραφα τρισεκατομμυρίων δολαρίων που εξασφαλίζονταν με ενυπόθηκες απαιτήσεις. Η ραγδαία αυτή πτώση του στεγαστικού τομέα δεν είχε πάρει ακόμα σάρκα και οστά. «Είναι όμως επί θύραις» πρόσθεσε ο Αμερικανός καθηγητής, τονίζοντας ότι θα οδηγούσε «σε συστημικά προβλήματα για το οικονομικό σύστημα», πυροδοτώντας μία κρίση που θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή ζημιά -ή ακόμα και την κατάρρευση των αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου και επενδυτικών τραπεζών, καθώς και χρηματοοικονομικών κολοσσών όπως η Fannie Mae και η Freddie Mac. Οι ανησυχίες του συνάντησαν έντονο σκεπτικισμό από το ακροατήριο.
Μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο, καθώς οι προβλέψεις του άρχισαν να επαληθεύονται, ο Ρουμπινί επεξεργάστηκε λεπτομερέστερα το απαισιόδοξο όραμά του. Στις αρχές του 2008, οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστήριζαν ότι οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν απλώς μία συρρίκνωση της ρευστότητας. Ο Ρουμπινί, όμως, προέβλεψε ότι μία πολύ σοβαρότερη πιστωτική κρίση θα χτυπούσε τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και, με δραματικότερο τρόπο, τις χρηματοοικονομικές εταιρείες.
Πράγματι, πολύ πριν από την κατάρρευση της Bear Stearns, ο Ρουμπινί προέβλεψε ότι δύο σημαντικοί χρηματομεσίτες -δηλαδή, επενδυτικές τράπεζες- θα πτώχευαν και ότι οι άλλες μεγάλες εταιρείες θα έπαυαν να αποτελούν ανεξάρτητες οντότητες. Η Γουόλ Στριτ όπως την ξέραμε σύντομα θα εξαφανιζόταν, προειδοποιούσε ο Ρουμπινί, πυροδοτώντας ανακατατάξεις σε κλίμακα που δεν είχαμε ξαναδεί μετά την δεκαετία του 1930. Μέσα σε λίγους μήνες η Bear Stearns αποτελούσε μακρινή ανάμνηση και η Lehman Brothers είχε καταρρεύσει. Η Bank of America απορρόφησε τη Merrill Lynch ενώ η Morgan Stanley και η Goldman Sachs υποχρεώθηκαν τελικά να υποβληθούν σε μεγαλύτερη ρυθμιστική επίβλεψη, έχοντας μετατραπεί σε τραπεζικές εταιρείες συμμετοχών.
Ο Ρουμπινί δικαιώθηκε ακόμη και ως προς τις παγκόσμιες διαστάσεις της καταστροφής που προέβλεψε. Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δικαιώθηκε και ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στη δικαίωση αυτή; Ένα άλλο ερώτημα είναι αυτό του ρόλου της ευφορίας όταν οι οικονομίες πάνε καλά κα ποιες εν τέλει μπορούν να είναι οι παρενέργειες στις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Από τον Κάρολο Μαρξ, που προέβλεπε την κατάρρευση του καπιταλισμού, έως τον Γιόζεφ Σουμπέτερ, που θεωρούσε ότι οι καπιταλιστικές κρίσεις ήσαν στην ουσία αφετηρίες καινοτομίας γι αυτό και τις αποκαλούσε "δημιουργική καταστροφή", αμέτρητοι είναι οι οικονομολόγοι που αναλύουν και ψυχαναλύουν το φαινόμενο της οικονομικής κρίσεως.
Συνήθως δε το κάνουν βασιζόμενοι σε θεωρητικά οικονομικά εργαλεία, τα οποία συμβαίνει να μην λαμβάνουν πάντα υπ' όψιν τους ανθρώπινες ψυχολογίες και συμπεριφορές ή και μικροτάσεις που συσσωρευόμενες μπορούν να επηρεάσουν οικονομικές λειτουργίες και τις πραγματικότητες που αυτές δημιουργούν.
Ένα λοιπόν από αυτά τα άυλα φαινόμενα που επηρεάζουν την οικονομική ζωή και που σε μεγάλο βαθμό προκαλούν κρίσεις είναι αυτό που ένας σπουδαίος αλλά άγνωστος οικονομολόγος, ο Χάίμαν Μίνσκυ (1919-1996) αποκαλούσε "τύφλωση μπροστά στην καταστροφή". Κατά τον λευκορωσικής καταγωγής Αμερικανό καθηγητή του πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στο Σαιντ-Λούις, οι χρηματοοικονομικές κρίσεις προκαλούνται από το γεγονός ότι σε περιόδους οικονομικής ευφορίας, όταν η ρευστότητα των επιχειρήσεων υπερέβαινε τις αποπληρωμές των χρεών τους, δημιουργείται η αποκαλούμενη κερδοσκοπική ευφορία, η οποία οδηγεί σε υπερβολικό δανεισμό, κυρίως για την αγορά ακινήτων, με αποτέλεσμα οι δανειζόμενοι να υπερδανείζονται πιστεύοντας ότι οι τιμές των ακινήτων τους θα τραβούν συνεχώς την ανηφόρα.
Όπως έγραφε ο Χ.Μίνσκυ στο βιβλίο του Σταθεροποιώντας Μιαν Ασταθή Οικονομία, τις στιγμές της ευφορίας "οι Κασσάνδρες που δεν σταματούν να επισημαίνουν ότι τίποτε θεμελιώδες δεν έχει αλλάξει και ότι υπάρχει ένα οριακό σημείο ύστερα από το οποίο θα ακολουθήσει μια βαθιά χρηματοοικονομική ύφεση, αγνοούνται φυσικά υπό τέτοιες συνθήκες". Ακόμα χειρότερα, όταν η φούσκα φθάνει στα ύψη ο Χ.Μίνσκυ έλεγε ότι "οι διάφοροι γκρινιάρηδες δεν έχουν στη διάθεσή τους μοδάτα έντυπα για να αποδείξουν την ισχύ των απόψεών τους", ενώ όσοι ανήκουν στο κατεστημένο αναπόφευκτα "αγνοούν επιχειρήματα που αντλούνται από μία μη συμβατική σχολή θεωρίας, ιστορίας και θεσμικής ανάλυσης".
Την κατάσταση αυτή -που οι οικονομολόγοι στις ΗΠΑ αποκαλούν στιγμή Μίνκσυ ή μοντέλο χρηματοοικονομικής αστάθειας- ο Γάλλος οικονομολόγος Αντρέ Ορλεάν πολύ εύστοχα χαρακτηρίζει ως "τύφλωση μπροστά στην καταστροφή". Οι οικονομολόγοι που εξετάζουν το φαινόμενο αυτό δέχονται ως υπόθεση εργασίας ότι, ο ανορθολογισμός σημαντικών παικτών της σε μία οικονομία, τους καθιστά ανίκανους να αντιληφθούν την επερχόμενη καταστροφή. Και το ερώτημα που τίθεται σε αυτή τη νεοκεϋνσιανή προσέγγιση είναι αυτό των παραγόντων που δημιουργούν συνθήκες ανορθολογισμού -η απάντηση στο οποίο δεν είναι απλή.
Ένα, όμως, πράγμα είναι βέβαιο: Βασικός παράγοντας δημιουργίας και τροφοδοσίας ανορθόλογων συμπεριφορών και επιλογών είναι το κράτος και ο θεσμικός του ρόλος σε μία οικονομία. Κατά κύριο λόγο, όσο περισσότερη ανάμιξη έχει η κρατική εξουσία στην δημιουργία εκ του μηδενός χρήματος, και άρα πιστώσεων, τόσο πιο επιρρεπείς είναι οι δανειστές και δανειζόμενοι να παρασύρονται από ανορθόλογες συμπεριφορές -αμφότερες δε οι πλευρές, όπως υποστηρίζει και ο Χ.Μίνσκυ, για λόγους που έχουν σε μεγάλο βαθμό κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Στις καπιταλιστικές κοινωνίες, υποστήριζε ο Αμερικανός καθηγητής, το περιουσιακό στοιχείο -όπως το ακίνητο, για παράδειγμα- ανατιμάται μέσω του δανεισμού, ωθώντας όλους τους δανειολήπτες να αναλαμβάνουν μεγαλύτερα χρέη. Καθώς η ποσότητα των μη εξυπηρετήσιμων δανείων διογκώνεται, το σύστημα γίνεται ολοένα και πιο ώριμο για χρηματοοικονομική καταστροφή.
Γιατί; Διότι, μέσω των πιστώσεων, δημιουργείται μία φούσκα που, όταν σκάει, για να αποφευχθούν τα χειρότερα -που στην ουσία είναι η τιμωρία δανειστών και δανειοληπτών-, έρχεται το κράτος ή η κεντρική τράπεζα ως ύστατος δανειστής και παρέχει την αναγκαία χρηματοδότηση σε τράπεζες, επιχειρήσεις και ιδιώτες, ώστε να αναθερμανθεί η οικονομία και να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός.
Αυτό, δηλαδή, που δεν συνέβη το 1930, έγινε το 2007 και το 2008 στις ΗΠΑ και επαναλαμβάνεται τώρα στην Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Fed), αντί να αφήσει χιλιάδες τράπεζες και επιχειρήσεις να καταρρεύσουν όπως είχε γίνει το 1930, αντίθετα ενίσχυσε την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, έσωσε επιχειρήσεις και έστω πλημμελώς, μέσα από φοροελαφρύνσεις, προσπάθησε να τονώσει και την ζήτηση.
Στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), υπό τις σημερινές συνθήκες, από ρυθμιστής της έκδοσης του ευρώ έχει μεταμορφωθεί σε θεματοφύλακα και ρυθμιστή της κυκλοφορίας του χρήματος στις ευρωπαϊκές οικονομίες, με κατεύθυνση όχι τόσο την πραγματική οικονομία αλλά τις εθνικές γραφειοκρατίες.
Εν ολίγοις, η ΕΚΤ δεν ενισχύει τη ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας αλλά την αντίστοιχη του διατραπεζικού τομέα, με αποτέλεσμα την συσσώρευση υποχρεώσεων προς το ευρωσύστημα. Πρόκειται για μία νεοπαγή κεϋνσιανή τακτική, της οποίας τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα είναι αβέβαια και σίγουρα εμπεριέχουν υψηλούς κινδύνους. Κίνδυνοι που εδράζονται στις θεσμικές και δομικές αδυναμίες της ευρωζώνης και στις μεγάλες ανταγωνιστικές αποκλίσεις μεταξύ των μελών της. Αν αυτές οι εγγενείς αδυναμίες δεν καταπολεμηθούν με βαθύτατες μεταρρυθμίσεις, αλλά και γερές ενέσεις ρευστότητας στον ευρωπαϊκό νότο, θα οδηγήσουν το επιβαρυμένο ευρωσύστημα σε μία νέα "παγίδα χρέους", η οποία θα είναι πλέον και οριστικά διαλυτική για την Ευρώπη.
Ευχή μας, έτσι, είναι η σημερινή κρίση της ευρωζώνης να είναι μια μορφή "δημιουργικής καταστροφής", κατά Σουμπέτερ, παρά μία κατά Μίνσκυ "τύφλωση μπροστά στην καταστροφή"…

Πηγή: ΑΘΑΝ. Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ - Ναυτεμπορική

Περισσοτερα...

Αλμα κυλΙνδρου καθΩς κυλιεται σε κεκλιμενο επιπεδο

Ένας κύλινδρος κυλίεται χωρίς να ολισθαίνει σε ένα κεκλιμένο επίπεδο. Αφού διανύσει κάποια απόσταση βλέπουμε ότι ο κύλινδρος αναπηδά! Επιπλέον, όσο μεγαλύτερη είναι η κλίση του κεκλιμένου επιπέδου τόσο γρηγορότερα αναπηδά. Γιατί συμβαίνει αυτό;
 για την απάντηση πατήστε  ΕΔΩ

Περισσοτερα...

Γιατι η μια οψη της Σεληνης ειναι αθεατη απο καθε επιγειο παρατηρητη;

Διαβάστε την απάντηση:

      



            Η Σελήνη χρειάζεται περίπου τον ίδιο χρόνο για να κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονά της, με τον χρόνο που χρειάζεται για μια πλήρη περιφορά γύρω από τη Γη και έτσι βλέπουμε μόνο την ίδια πλευρά της.

Περισσοτερα...

Θεματα και Απαντησεις Πανελλαδικων Εξετασεων σε Λυκεια και ΕΠΑΛ τα ετη 2000-2011

Στη διεύθυνση : http://dide.fth.sch.gr/thematape/

Περισσοτερα...

Περισσοτερα...

Eκθεση-αφιερωμα στο Ναυαγιο των Αντικυθηρων

378 εκθέματα που συνθέτουν τα αποτελέσματα μιας διαχρονικής και διεπιστημονικής έρευνας γύρω από το Ναυάγιο των Αντικυθήρων παρουσιάζονται στη νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, που ανοίγει τις πύλες της στο κοινό στις 6 Απριλίου.

Έναν και πλέον αιώνα μετά την εκκίνηση της επιχείρησης ανέλκυσης του αρχαίου φορτίου από το ναυάγιο, τα ευρήματα του ρωμαϊκού πλοίου της Ελληνιστικής Εποχής παρουσιάζονται για πρώτη φορά μαζί στην έκθεση με τίτλο "Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων - Το Πλοίο, οι Θησαυροί, ο Μηχανισμός".

Το ναυάγιο εντόπισαν σφουγγαράδες της Σύμης στη θάλασσα των Αντικυθήρων τον Μάιο του 1900 και 6 μήνες αργότερα άρχισε η οργάνωση της επιχείρησης ανέλκυσης του πολύτιμου φορτίου του πλοίου, που ολοκληρώθηκε το 1901 με τη συνδρομή και του Βασιλικού Ναυτικού. Το 1976 πραγματοποιήθηκε η δεύτερη φάση της ανέλκυσης από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, με τη βοήθεια του Ζακ Υβ Κουστώ και της ομάδας του ωκεανογραφικού "Καλυψώ".

Στο επίκεντρο της έκθεσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου βρίσκεται ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, που αποτελεί τον αρχαιότερο πολυσύνθετο υπολογιστή, με τον οποίον προσδιορίζονταν οι θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και άλλων γνωστών για την εποχή πλανητών. Ο Μηχανισμός χρησιμοποιούνταν για την πρόβλεψη των εκλείψεων και για την τήρηση ενός πολυετούς ημερολογίου με μεγάλη ακρίβεια. Πρόκειται για μια μοναδική και παγκοσμίου ενδιαφέροντος συσκευή μαθηματικής και αστρονομικής επιστήμης.

Το ναυάγιο του φορτηγού πλοίου -χωρητικότητας 300 τόνων- χρονολογείται στο 60-50 π.Χ., ενώ το φορτίο του χρονολογείται από τον 4ο έως και τον 1ο αιώνα π.Χ. και υποδεικνύει την πρώτη εμπορία έργων τέχνης, στο τέλος της ελληνιστικής εποχής και της δημοκρατικής περιόδου της Ρώμης.

Τα 378 εκθέματα της έκθεσης παρουσιάζονται σε τέσσερις ενότητες:

1. Το ιστορικό της ανέλκυσης - H Αυγή της ενάλιας αρχαιολογίας, όπου παρουσιάζονται το χρονικό των επιχειρήσεων της ανέλκυσης και των πρώτων συντηρήσεων των πολύτιμων αρχαιοτήτων, καθώς και σχετικά κρατικά έγγραφα και δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής.

2. Το πλοίο του ναυαγίου - Το μέγεθός του, το πλήρωμα και οι επιβάτες του, όπου παρουσιάζονται κομμάτια από το κύτος του πλοίου, εξαρτήματα από τον εξοπλισμό του και αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν από το πλήρωμα και τους επιβάτες του.

3. Η πορεία και το φορτίο του πλοίου, όπου μπορεί κανείς να πληροφορηθεί σχετικά με το είδος των προϊόντων που μετέφερε το φορτηγό, από πού ξεκίνησε, πού έγινε η φόρτωση και ποιος ήταν ο προορισμός του, καθώς και να θαυμάσει χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα, γυάλινα αγγεία, χάλκινα σκεύη και χρυσά κοσμήματα που ανασύρθηκαν από το ναυάγιο.

4. Ο Μηχανισμός, όπου εκτίθενται όλα τα σωζόμενα θραύσματα -7 μεγάλα και 75 μικρότερα- του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, μαζί με τα έως τώρα συμπεράσματα της διεπιστημονικής μελέτης του, με σχέδια, ραδιογραφίες, τομογραφίες, ψηφιοποιημένες προσομοιώσεις και αντίγραφα των κατά καιρούς προτεινόμενων ανακατασκευών του.

Στο πλαίσιο της έκθεσης προβάλλονται ντοκιμαντέρ για το ναυάγιο και τον Μηχανισμό, καθώς και μια μικρής διάρκειας 3D ταινία, που συμβάλλουν στην ολοκληρωμένη παρουσίαση των ευρημάτων του ναυαγίου, η μερική ανέλκυση του οποίου σηματοδοτεί την αυγή της ενάλιας έρευνας παγκοσμίως.

Η έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων εγκαινιάζεται στις 5 Απριλίου 2012 και θα διαρκέσει ένα έτος, έως τις 28 Απριλίου 2013.

πηγή:  http://www.megatv.com/

Περισσοτερα...

Το νεο ωρολογιο προγραμμα των μαθηματων της Β΄ ταξης του Γενικου Λυκειου για το 2012-13

Aν θέλετε να δείτε το πρόγραμμα των μαθημάτων της νέας σχολικής χρονιάς για την Β΄ τάξη του Γενικού Λυκείου  πατήστε ΕΔΩ
Το πρόγραμμα για τις αλλες τάξεις παραμένει το ίδιο.

Περισσοτερα...

Απολυτα σωστος ο Αϊνσταιν για τη διαστολη του Συμπαντος

Το Σύμπαν κινείται όπως προέβλεψε ο Αινστάιν πριν από ένα αιώνα

          Βρετανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι προβλέψεις του Αϊνστάιν για την εξέλιξη του Σύμπαντος και ειδικότερα για την διαστολή του ήταν εξαιρετικά ακριβείς. Η νέα έρευνα επιβεβαιώνει όσα αναφέρονται στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και δείχνει ότι το Σύμπαν διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό αλλά και ότι πολλές δομές του όπως τα γαλαξιακά σμήνη αυξάνουν το μέγεθος τους.

Η διαστολή

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ έκαναν λεπτομερείς παρατηρήσεις στις κινήσεις των γαλαξιών και ειδικότερα στη μεταβολή των αποστάσεων μεταξύ τους. Όπως διαπίστωσαν η διαστολή του Σύμπαντος συνεχίζεται απρόσκοπτα και τα χαρακτηριστικά της ταιριάζουν απόλυτα με τις προβλέψεις του Αϊνστάιν που διατυπώθηκαν στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας το 1916.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η διαστολή του Σύμπαντος ξεκίνησε πριν από 5-6 δισεκατομμύρια έτη.

«Σχεδιάσαμε την έρευνα μας βασισμένοι στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και διαπιστώσαμε ότι το Σύμπαν συμπεριφέρεται ακριβώς όπως αναμέναμε. Ο ρυθμός επιτάχυνσης της διαστολής του Σύμπαντος αλλά και η αύξηση του μεγέθους των αντικειμένων μέσα σε αυτό ταιριάζουν απόλυτα με όσα αναφέρονται στην Γενική Θεωρία» αναφέρει ο Γουίλ Πέρσιβαλ, μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε τις σχετικές ανακοινώσεις κατά την διάρκεια του Εθνικού Συνεδρίου Αστρονομίας της Βρετανίας.

«Γνωρίζαμε ότι οι προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας ήταν εξαιρετικά ακριβείς για τις αποστάσεις εντός του ηλιακού μας συστήματος. Μπορούμε τώρα να πούμε ότι το ίδιο ακριβείς είναι και για αποστάσεις 100 εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από εμάς. Παρατηρούμε το Σύμπαν σε αποστάσεις δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από εκείνες που κοιτούσε ο Αϊνστάιν όταν έκανε έλεγχο της θεωρίας του αλλά από ό,τι φαίνεται οι προβλέψεις του είναι σωστές» υποστηρίζει η Μπεθ Ρίντ, στέλεχος της NASA.

πηγή: http://www.tovima.gr/science

Περισσοτερα...

Αντιδοτο στον μαρασμο

                    του Σαράντου Καργάκου  -ιστορικού, φιλολόγου και δοκιμιογράφου

         Εἰλικρινά, αὐτό πού μέ φοβίζει στόν παρόντα καιρό δέν εἶναι ἡ οἰκονομική κρίση, ὅσο ὁ νεανικός μαρασμός καί ὁ «ξεχαρβαλισμός» (ἄς μοῦ συγχωρεθεῖ ὁ νεολογισμός). Βλέπω τούς νέους μαραμένους, μερικούς μανιασμένους καί κάποιους –λίγους εὐτυχῶς– παντελῶς ξεσαλωμένους. Εἶναι αὐτοί πού τρῶνε ὡς ἐπιδόρπιο τά «Σταφύλια τῆς Ὀργῆς» τοῦ Στάινμπεκ (ἄν τόν ἔχουν ἀκουστά) καί πού προσπαθοῦν τήν κάθε δύσκολη ἡμέρα μας νά τήν κάνουν «dies iroe» (= ἡμέρα ὀργῆς) καί καταστροφῆς. Ὡσάν διά τῆς καταστροφῆς θά προκύψει ἡ σωτηρία!

Δέν θέλω νά ἀσχοληθῶ μέ αὐτά τά περίφημα «Ὀργισμένα νιάτα» πού ξεκίνησαν, ὅταν ἤμουν κι ἐγώ ἕνα ὀργισμένο ἀλλά σκληρά ἐργαζόμενο «νιάτο»! Ἀπό τήν ἐποχή πού ἀνέβηκε στή σκηνή τό ἔργο τοῦ Ὄσμπορν, κάθε νεανική φουρνιά τό παίζει ὀργισμένη. Μέχρι πού κομφορμιστικά νά γίνει βολεμένη. Ὅπως θά γίνουν καί οἱ περισσότεροι τῆς σήμερον «ὀργισμένοι». Διότι ἡ ὀργή «πουλάει» πολιτικά.

Τό πρόβλημα γιά μένα εἶναι, τί γίνεται μέ τά ἄλλα παιδιά πού ἀπό τήν οἰκογενειακή θερμοκοιτίδα πέσανε στήν παγωνιά. Καί πού τό σχολεῖο τά ἔκανε ἀνάπηρα. Τά ἔμαθε νά μήν ξέρουν νά κάνουν καμμιά δουλειά. Θηλυκά πού δέν ξέρουν νά ράψουν ἕνα κουμπί, ἀγόρια πού δέν ξέρουν νά χειρισθοῦν μιά «πένσα», μιά τανάλια. Νά φυτέψουν ἕνα λουλούδι, νά κλαδέψουν ἕνα δεντρί.

Τό σοβαρότερο πάντως ἔγκλημα εἶναι αὐτό πού διαπράχθηκε εἰς βάρος τῆς νεανικῆς ψυχῆς. Ἔσβησε ἀπό τά στήθη τῶν νέων τό ἔμψυχον καί τό εὔψυχον, ὅπως θά ἔλεγε ὁ Θουκυδίδης. Ψυχές χωρίς ψυχή. Ξύλα πού δέν κάνουν οὔτε γιά προσάναμμα. Δέν εἶναι βέβαια εὐθύνη δική τους αὐτή ἡ φθοροεργός ἐπίδραση στόν ψυχικό τους κόσμο. Βασικοί φθορεῖς εἶναι ἡ οἰκογένεια, τό σχολεῖο, ἡ πολιτεία, ἡ περιρρέουσα κοινωνική ἀτμόσφαιρα καί τά ΜΜΕ, πού ἔχουν ἀναλάβει τόν κύριο ρόλο στήν «κακοπαιδαγώγηση» τῆς νεολαίας. Χρόνια τώρα ὅλοι μιλᾶνε στά παιδιά γιά δικαιώματα. Οἱ λέξεις καθῆκον, ὑποχρέωση, εὐθύνη ἔχουν ἀποβληθεῖ. Ὅλα τά σχολικά σκαλαθύρματα μνημονεύουν τή λέξη δικαίωμα. Τό καθῆκον ποτέ. Ἀλλ᾽ ἡ παιδεία τῶν δικαιωμάτων ἔφερε τήν ψυχική ἀτροφία.

Μπορεῖ τά παιδιά νά ἔπαιρναν σωματικό βάρος ἀλλά ἔχαναν σέ εἰδικό βάρος! Ἀκόμη καί τά τραγούδια (ἄν λέγεται τραγούδι αὐτή ἡ ἀκουστική τραγωδία!) πού ἀκοῦνε, ἀντί νά δημιουργεῖ μιά ἀνθισμένη, πλάθει ἀπεναντίας μιά χαλασμένη ψυχή.

Μπορεῖ ἐμεῖς, τά παιδιά τῆς Κατοχῆς, νά μήν χορτάσαμε ψωμί, ἀλλά χορτάσαμε τραγούδι. Τραγούδι πού ἔκανε ὄρθιες ψυχές, πού ἔκανε εὐαίσθητες τίς καρδιές. Παρότι Μανιάτης, γαλουχήθηκα, ἐκτός ἀπό τό ἀναγκαῖο μοιρολόι, μέ τίς ὑπέροχες κρητικές μαντινάδες. Στή φτωχογειτονιά πού μεγάλωσα, ἐκτός ἀπό τούς βάρδους τοῦ μπουζουκιοῦ, εἶχα τήν τύχη νά γνωρίσω καί δύο ὑπέροχους Κρητικούς. Ἄνθρωποι τῆς δουλειᾶς. Καί μάλιστα σκληρῆς δουλειᾶς.

Ἀλλά τό βράδυ ἔκαναν τό χαμόσπιτό τους παράδεισο. Ὁ ἕνας μέ τή λύρα κι ὁ ἄλλος μέ τό χρυσό λαρύγγι. Κοντά τους γνώρισα τίς μαντινάδες. Μιά ποίηση λιτή, μεγαλόπρεπη, μέ σύντομη ἔκφραση ἀλλά πού εἶχε λάμψη κεραυνοῦ. Ἦχος πού μετουσιωνόταν σέ ἰαχή ἐλευθερίας, σέ μάθημα παλληκαριᾶς, λεβεντιᾶς, ἀπροσκύνητου ἤθους.

Κυρίως, ὅμως, οἱ μαντινάδες αὐτές στάθηκαν γιά μένα ὑψηλό μάθημα κοινωνικῆς εὐθύνης.

Κι ἔτσι τῆς δίδαξα στούς χιλιάδες μαθητές μου. Ἡ ζωή εἶναι δική σου ὑπόθεση• ὄχι τοῦ κράτους. Φτιάξε γερά τόν ἑαυτό σου καί μετά κτίσε μόνος τή ζωή σου. Μήν περιμένεις ἀπό κανέναν νά κάνει γιά σένα ὅ,τι μπορεῖς νά κάνεις μόνος σου! Τί καλύτερο μποροῦμε νά διδάξουμε σήμερα τά παιδιά ἀπό τίς μαντινάδες πού τραγουδούσαμε παλιά; Αὐτές δημιουργοῦσαν μιά ἀγωγή πού ἔφερνε τήν ἀναγωγή. Κι αὐτές, ἄν γίνονταν βίωμα τῶν σημερινῶν παιδιῶν, θά μποροῦσαν νά τούς σταθοῦν ὁδηγός στά σκοτεινά μονοπάτια τοῦ μέλλοντος. Γι᾽ αὐτά τά τρομαγμένα παιδιά προσφέρω ἀπό μνήμης ὅ,τι ἐδίδασκα παλιά:

«Ὄντες λογιάσεις μιά δουλειά,

ὄρτσα καί μή φοβᾶσαι

Ἀμόλα τη τή νιότη σου

καί μήν τηνε λυπᾶσαι!

Ὄρτσα, διόλε, τήν πίστη σου

κι ὅπου τό βγάλει ἡ βράση

γιά πού θά σάσει (= φτιάξει) μιά δουλειά

γιά πού θ᾽ ἀποχαλάσει...». 

Ποιό μήνυμα πρέπει νά μεταδώσουμε στά παιδιά; Ἕνα ἀρκεῖ: «Μπορεῖς, τόλμησε μόνο».

Αὐτό πού ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι, «Ὁ τολμῶν νικᾶ», τό ἔλεγαν –ἴσως καί νά τό λένε ἀκόμη– οἱ Κρητικοί σέ κάθε τους τραγούδι. Τό πρόσωπο τῆς ἀδάμαστης, τῆς πολυαιματωμένης Κρήτης λάμπει σάν πετράδι στό κορμί τῆς Ἑλλάδος καί τό τραγούδι της, ἐκεῖνο τό κέλευσμα γιά ἡρωική στάση ζωῆς εἶναι τό ὑψηλότερο μάθημα πολιτικῆς καί κοινωνικῆς ἀγωγῆς. Θυμᾶμαι:

«Ἀπού ᾽ναι νιός καί δέν πατεῖ

τό μάρμαρο νά τρίζει,

ἴντα τή θέλει τή ζωή

νά τηνε κουλαντρίζει...».

Θέλει παλληκαριά ἡ ζωή γιά νά τήν «κουλαντρίσουμε» σωστά. Αὐτό πρέπει νά τό ποῦμε στά παιδιά. Δέν ἀρκεῖ μόνον ἡ ὑλική τροφή. Χρειάζεται καί μιά ψυχοτονωτική ἀγωγή. Ὄχι μέ ψυχοφάρμακα. Ἀλλά μέ μιά παιδεία εἰς ἡρωισμόν. Ἡρωισμό γράφω, ὄχι μαγκιά. Ἡ μαγκιά μάγκωσε τήν Ἑλλάδα καί τήν καθήλωσε στά χαμηλά. Παιδεία πού νά προσφέρει ἰδανικά. Κάποτε δίδασκα: «Νέοι χωρίς ἰδανικά κέλυφος ἄνευ οὐσίας». Κανείς δέν διενοεῖτο τότε νά διαφωνήσει. Φέτος πού τό εἶπα κάπου, ἕνας νεαρός μοῦ ἀπάντησε: «Πλάκα μᾶς κάνεις; Τά ἰδανικά τώρα εἶναι στά παλιατζήδικα».

Δέν τό ἀποκλείω. Ἐκεῖ τά ρίξανε οἱ ἀρχιτέκτονες τῶν ἐκπαιδευτικῶν μεταρρυθμίσεων. Ἀλλά μαζί μέ τά πεταμένα στά σκουπίδια ἰδανικά, πετάγονται σάν ἄδεια κουτιά καί τά ἴδια τά παιδιά. Ἀπό κάπου βαθειά ἀκούω νά ἔρχεται μιά ἀπελπισμένη νεανική κραυγή:

– Δῶστε μου ἕνα ζευγάρι μεταχειρισμένα –ἔστω– ἰδανικά. Ἴσως ὁ λόγος αὐτός τοῦ Ἴψεν, ἄν πολλαπλασιασθεῖ, νά μᾶς ὑψώσει κάποια στιγμή. 

πηγή: http://www.elzoni.gr/html/ent/529/ent.18529.asp

Περισσοτερα...

Μια πρωτοτυπη παρουσιαση των Στοιχειων του Περιοδικου Πινακα

Περισσοτερα...

"ΔΕΠΥ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ"

Ημερίδα για εκπαιδευτικούς, επαγγελματίες ψυχικής-γενικής υγείας και γονείς
υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και την υποστήριξη του Σωματείου ADHD HELLAS

Σάββατο 31/3/2012, ώρα 9.30πμ – 2.30μμ
Υπουργείο Παιδείας, αίθουσα Ζακλιν ντε Ρομιγύ, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι Αττικής (στ. Νερατζιώτισσα)


10.00-10.20

ΟΜΙΛΙΑ: «ΔΕΠΥ και Ενδοσχολική Βία»: Γ. Κολαΐτης

Συντονίστρια: Τ. Κόρπα  

10.20-11.30

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Α΄. « ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ  ΖΩΗ»

Συντονιστές: Π. Περβανίδου, Ι. Χατζηπαντελής.

1. «Εξάσκηση Δυνατοτήτων Προσοχής, ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα για μικρά παιδιά»: Τ. Κόρπα

2. «Εκπαιδευτικές παρεμβάσεις σε νήπια και παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας με ΔΕΠΥ»: Ι.       Γιαννοπούλου

3. «Τεχνικές υποστήριξης προσαρμοστικής συμπεριφοράς για δύσκολους μαθητές»: Κ. Κανάρη

Ερωτήσεις

11.30-12.00

Διάλειμμα

12.00-13.40

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Β΄. «ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ  ΕΦΗΒΕΙΑΣ»

Συντονιστές: Σ. Αρώνη, Σ. Γεωργουτσάκου. 

1. «Σφαιρική αντιμετώπιση των διασπαστικών συμπεριφορών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση»: Χ. Σκαλούμπακας

2. «Από το Γυμνάσιο στο Λύκειο: Νέες αξίες, αλλιώτικα κίνητρα»: Ε. Αγγελάκης

3. «Προκλήσεις και περιορισμοί αξιολόγησης στον επαγγελματικό προσανατολισμό εφήβων με ΔΕΠΥ»: Ε.Μπάρλου

Ερωτήσεις

13.40-14.30

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ: Συντονίστρια: Τ.Κόρπα

Περισσοτερα...

Πως να εξαφανισετε ενα μαγνητικο πεδιο

Νέος αντι-μαγνητικός μανδύας κάνει αόρατα τα αντικείμενα, από τα μαγνητικά πεδία
     
       Ισπανοί και Σλοβάκοι ερευνητές δημιούργησαν έναν «αντιμαγνήτη», συγκεκριμένα ένα κύλινδρο που καθιστά το περιεχόμενό του αόρατο στα μαγνητικά πεδία. Έτσι, μετά από τους μανδύες που κρύβουν αντικείμενα από το φως, τον ήχο, τα κύματα των σεισμών και του νερού, έρχονται να προστεθούν και τα μαγνητικά πεδία.
Ο νέος μαγνητικός μανδύας αποτελείται από σχετικά φθηνά υλικά που είναι διαθέσιμα στην αγορά (υπεραγώγιμα και σιδηρομαγνητικά), γι’ αυτό η παραγωγή του, που εκτιμάται ότι κοστίζει μόλις 1.000 ευρώ, δεν θεωρείται δύσκολη. Είναι ο πρώτος τέτοιου είδους μανδύας που φαίνεται δυνατό να κατασκευαστεί με σχετική πρακτική ευκολία.
Οι ερευνητές του Τμήματος Φυσικής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Ακαδημίας Επιστημών της Σλοβακίας, με επικεφαλής τον ‘Αλβαρ Σάντσεθ και τον Φεντόρ Γκομόρι αντίστοιχα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το «Nature», δημιούργησαν ένα αντι-μαγνητικό μανδύα αορατότητας που καθιστά μαγνητικά «αόρατο» ή «ανύπαρκτο» οποιοδήποτε αντικείμενο μέσα ή κάτω από αυτόν.
Ο αντι-μαγνήτης (μανδύας) απαγορεύει σε οποιοδήποτε μαγνητικό πεδίο μέσα σε αυτόν να διαρρεύσει προς τα έξω, ενώ παράλληλα δεν γίνεται αντιληπτός από τα εξωτερικά στατικά μαγνητικά πεδία. Ο μανδύας αποτελείται από δύο ομόκεντρα επίπεδα, ένα εσωτερικό υπεραγώγιμο υλικό (που απωθεί τα μαγνητικά πεδία) και ένα εξωτερικό σιδηρομαγνητικό στρώμα αποτελούμενο από σίδηρο, νικέλιο και χρώμιο (που ελκύει τα μαγνητικά πεδία), με τελικό αποτέλεσμα την αλληλοεξουδετέρωση των δύο επιδράσεων και, έτσι, την εξαφάνιση οποιουδήποτε ίχνους της συσκευής σε ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο.
Οι θεωρητικοί υπολογισμοί για τη δημιουργία του μανδύα βασίζονται στις περίφημες εξισώσεις του Μάξγουελ για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, οι οποίες είχαν διατυπωθεί πριν από περίπου 160 χρόνια.
Οι αντι-μαγνήτες βασίζονται στους πιο γνωστούς μανδύες οπτικής αορατότητας, τους οποίους πρώτος πρότεινε ο βρετανός φυσικός Τζον Πέντρι του Imperial College του Λονδίνου το 2006 και έκτοτε η σχετική έρευνα έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς, με συνεχείς προόδους. Ο Πέντρι, ο οποίος πάλι ήταν ο πρώτος που το 2008 παρουσίασε μια θεωρητική εργασία για τη δημιουργία ενός αντιμαγνητικού μανδύα, χαιρέτισε ως «ορόσημο» το νέο επίτευγμα.
Οι Ισπανοί και Σλοβάκοι ερευνητές δοκίμασαν με επιτυχία τον αντι-μαγνήτη τους σε στατικό μαγνητικό πεδίο ισχύος 40 mT (milliTesla). Προς το παρόν, ο μανδύας είναι μικρός (12,5 επί 12 χιλιοστά), όμως στο μέλλον, κατά τους επιστήμονες, θα μπορούσε να φθάσει σε μέγεθος αρκετά μέτρα, αντίθετα με άλλους μανδύες.
Τα μαγνητικά πεδία είναι θεμελιώδη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το 99% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται σήμερα, παράγεται με τη βοήθεια μαγνητών στους ηλεκτρικούς σταθμούς. Επίσης αξιοποιούνται στην πληροφορική, στην ηλεκτρονική κ.α. Οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουν πολύ καλά να δημιουργούν μαγνητισμό, όχι όμως το αντίστροφο, δηλαδή να ακυρώνουν τα μαγνητικά πεδία κατά βούληση. Ο νέος μανδύας ανοίγει το δρόμο ακριβώς γι’ αυτό.
Μεταξύ άλλων, μπορεί να υπάρξουν εφαρμογές του στην ιατρική και στην ασφάλεια, καθώς τα στατικά μαγνητικά πεδία χρησιμοποιούνται σε εφαρμογές όπως οι μαγνητικές τομογραφίες (ένας βηματοδότης στην καρδιά ενός ασθενούς θα ήταν πλέον «αόρατος» και δεν θα αντιμετώπιζε κίνδυνο). Ακόμα, υπάρχουν δυνητικές στρατιωτικές εφαρμογές, ιδίως στο ναυτικό (π.χ. τα υποβρύχια θα είναι μαγνητικά αόρατα). Από την άλλη όμως, θα προέκυπτε πρόβλημα με τα μαγνητικά μηχανήματα σάρωσης στις πύλες επιβίβασης των αεροδρομίων, αφού κάποιος με τον αντι-μαγνήτη πάνω του θα μπορούσε να περάσει ένα μεταλλικό όπλο από τον έλεγχο χωρίς να εντοπιστεί.

πηγή: http://physicsgg.wordpress.com/

Περισσοτερα...

Νεα στοιχεια θετουν σε αμφισβητηση την καθιερωμενη θεωρια δημιουργιας της Σεληνης.

    
Οι επιστήμονες, εδώ και χρόνια, πιστεύουν ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μία σφοδρή σύγκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος όσο ο ‘Αρης πάνω στη Γη, πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια. Όμως αυτή η επικρατούσα θεωρία τίθεται τώρα σε αμφισβήτηση, καθώς μία νέα χημική ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, όσον αφορά την ποσότητα του τιτανίου, διαπίστωσε ότι είναι υπερβολικά όμοια με την αντίστοιχη των γήινων πετρωμάτων, κάτι που δεν δικαιολογείται αν το φεγγάρι είχε σχηματιστεί από δύο διαφορετικά σώματα, τη Γη και το άλλο που έπεσε πάνω της.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Σικάγο, με επικεφαλής την γεωχημικό Τζουντζούν Ντρανγκ του πανεπιστημίου του Σικάγο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστήμης «Nature Geoscience», σύμφωνα με το «Science» και το «Nature», χρησιμοποίησαν ένα φασματογράφο μάζας για να κάνουν την πιο ακριβή μέτρηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα, της αναλογίας των ισοτόπων τιτανίου-50 και τιτανίου-47, τα οποία περιέχονται στα δείγματα σεληνιακών βράχων που έφεραν για μελέτη στη Γη οι αποστολές «Απόλλων» τη δεκαετία του ΄70 (τα άτομα των περισσότερων χημικών στοιχείων, όπως το τιτάνιο, υπάρχουν στη φύση σε ελαφρώς διαφορετικές μορφές, που λέγονται ισότοπα και έχουν διαφορετικές μάζες ανάλογα με τον αριθμό των νετρονίων στον πυρήνα τους)…..
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η αναλογία των δύο ισοτόπων στη Σελήνη είναι ουσιαστικά ίδια με αυτή που υπάρχει στον μανδύα της Γης (το στρώμα μεταξύ του φλοιού και του πυρήνα), δηλαδή περίπου 4 μέρη ανά εκατομμύριο. Όμως αυτή η ομοιότητα δεν δικαιολογείται, αν η Σελήνη, από γεωλογική άποψη, αποτελεί όχι κομμάτι μόνο της Γης, αλλά μίγμα δύο ουρανίων σωμάτων. Κανονικά, η χημική «υπογραφή» της Σελήνης θα έπρεπε να αντανακλά και τους δύο «γονείς» της, τόσο τη Γη, όσο και το άλλο άγνωστο σώμα που συγκρούστηκε με τον πλανήτη μας. Το σώμα αυτό πρέπει να είχε διαφορετική γεωχημική σύσταση από τη γήινη, αφού οι μελέτες μετεωριτών που έχουν πέσει στη Γη από το διάστημα, δείχνουν ότι έχουν αφθονία ισοτόπων τιτανίου (έως 600 μέρη ανά εκατομμύριο).
Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι, μετά την τρομακτική πρόσκρουση και τα υλικά που εκτινάχτηκαν στο διάστημα για να σχηματίσουν τελικά το δορυφόρο μας, η Γη συνεισέφερε κατά προσέγγιση έως το 60% της Σελήνης και το άλλο σώμα τουλάχιστον το 40%. Έτσι, η Σελήνη δεν θα έπρεπε σήμερα να έχει ακριβώς ίδια με τη Γη αναλογία των ισοτόπων τιτανίου στο έδαφός της.
Η νέα ανάλυση δεν είναι η μόνη που ρίχνει σοβαρή σκιά αμφιβολίας στην προέλευση της Σελήνης. Οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν ότι η αναλογία των ισοτόπων οξυγόνου στα σεληνιακά πετρώματα είναι επίσης ίδια με αυτή στον μανδύα της Γης. Η ανακάλυψη ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει με το τιτάνιο, ενισχύει την άποψη ότι κάτι πάει λάθος με την κυρίαρχη θεωρία δημιουργίας της Σελήνης.
Μία εναλλακτική θεωρία, που θα εξηγούσε καλύτερα τα νέα στοιχεία, είναι ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τη Γη, όταν ένα τμήμα της τελευταίας αποκόπηκε, όσο ακόμα η φυγόκεντρη δύναμη του πλανήτη μας ήταν ισχυρότερη από την κεντρομόλο δύναμη της βαρύτητας. Όμως και αυτό το σενάριο έχει διάφορες αδυναμίες. Από την άλλη, οι επιστήμονες προσπαθούν να φανταστούν μία κατάλληλη τροποποίηση του κυρίαρχου μοντέλου της δημιουργίας της Σελήνης μετά από πρόσκρουση, έτσι ώστε να εξηγούνται και τα νέα στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν υπάρχει ακόμα οριστική απάντηση για τον τρόπο που δημιουργήθηκε το φεγγάρι.
πηγή: http://physicsgg.wordpress.com/

Περισσοτερα...

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ

8 Οκτωβρίου 1838

      Ο λόγος που έβγαλε ο Κολοκοτρώνης ανεβασμένος στα βράχια της Πνύκας, όπως στα παλιά τα χρόνια τόσοι τρανοί ρήτορες στους Αθηναίους, στέκεται η πνευματική διαθήκη του ήρωα στο Έθνος. Ο λόγος του αγράμματου, μα σοφού στρατηγού προς τα νιάτα της Αθήνας του 1838.

Εφημερίς "Ο Αιών", 13 Νοεμβρίου 1838


Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτον, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και  εδημηγορούσαν τον παλαιόν  καιρόν άντρες σοφοί και άντρες με τους οποίους  δεν είμαι άξιος να συγκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των....

Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, στη μεγάλη δόξα των προπατόρων μας κι έρχομαι να σας είπω όσα στον καιρό του αγώνα μας και πριν απ' αυτόν κι ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος παρατήρησα κι απ' αυτά να κάμωμεν συμπερασμούς και για την μέλλουσαν ευτυχία σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.

Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθηκαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των... Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι, και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, και έκαμαν ότι μπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του... Έκοψαν γλώσσες σε πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν... Τον ένα έκοβαν, ο άλλος τον σταυρό του έκανε.

Σαν είδε τούτο ο  σουλτάνος, διώρισε έναν βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός Κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτζαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι, και οι προκομμένοι, το καλλίτερο  μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν κι οι  γραμματισμένοι επήραν τα βιβλία και φύγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, κι έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της  προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε καθ' ημέρα  χειρότερα... διότι αν βρισκόταν μεταξύ του λαού κανείς με λίγη άνθηση τον λάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν των Τούρκων και βλέποντες τις δόξες και τις ηδονές οπού απελάμβανον αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε μέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχυνε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία. Και  σαν τους πρέπει να χρεωστούμεν  ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και οι άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε... Όθεν μας ήρθε στο νου να τους μιμηθούμε και να γίνομε ευτυχέστεροι και έτσι έγινε και επροόδευσεν η εταιρεία.

Όταν  αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι  εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοιαν και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι... Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο  στρατόπεδο και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμεν και εις την Κωνσταντινούπολη...

Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουαν Έλληνα και φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός κι ένα καράβι μια αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους μα τι να κάνουμε; Είχαμε κι αυτουνών την ανάγκη.

Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Κι όταν έλεγες του Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους, ή να πάει στον πόλεμο, τούτος πρόβαλλε το Γιάννη. Και με αυτό τον τρόπο κανείς δεν ήθελε να συντράμει, μήτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά μας έμπαινε Πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έρριχνε, και εκάθετο  αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο κι ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει στο ανατολικό μέρος, ο άλλος στο αντικρυνό κι ο άλλος στο βοριά, σαν να ήταν το σπίτι στον αραμπά και να γυρίζει καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι αρχιτέκτονας, οπού να προστάζει πώς θα γίνει. Παρομοίως κι εμείς χρειαζόμαστε έναν αρχηγό κι έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει κι οι άλλοι να υπακούνε και ν' ακολουθάνε. Αλλά επειδή είμαστε σε τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιάς μας, έπεσε η Τουρκιά πάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις  αυτή την κατάσταση έρχεται ο Βασιλεύς, τα πράματα ησυχάζουν και το εμπόριο κι η γεωργία κι οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα η παιδεία. Αυτή η μάθηση θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά για να αυξήσουμε, χρειάζεται κι η στερέωση της πολιτείας μας, που γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του θρόνου. Ο Βασιλεύς είναι νέος, και συμμορφώνεται με τον τόπο μας. Δεν είναι προσωρινός αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική, και θα περάσει στα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν και σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι ύστερα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάνε μία θρησκεία. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".

Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.

Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα περασμένα κι από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και οι μέρες της γενιάς που σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν σε λίγο περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα. 

Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της Πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Τελειώνω τον λόγον μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!
Πηγή:  http://www.antibaro.gr/

Περισσοτερα...